فانتزی در قصه های عامیانه مشدی گلین خانم

فانتزی به عنوان یک گونه ادبی با تلفیق خیال و واقعیت و نقض قوانین جاری و دست و پا گیر این جهانی، به نویسنده این امکان را می دهد که با خلق جهانی خیال انگیز، رمزآلود، هراس آور و جادویی مخاطب خود را درگیر تجارب فوق العاده و شگفت انگیز کند تا علاوه بر لذت و سرخوشی به تعریف جدیدی از جهان و هستی برسد. قصه های عامیانه که جلوه گاه فرهنگ هر ملت و اکسیر زندگی گذشتگان است؛ ویژگی بارزی دارد و آن خرق عادت است و این موضوع باعث می شود که این قصه ها قابلیت فانتزی سازی را داشته باشند. در این پژوهش به تحلیل قصه های عامیانه کتاب"مشدی گلین خانم" که سرشار از مایه های فانتاستیک است می پردازیم. در این پژوهش سعی شده است نخست با مطالعه و یاداشت برداری از منابع نظری معتبر در باب فانتزی؛ چیستی، گونه ها و پیشینه آن بیان شود.در ادامه به معرفی ادبیات عامیانه و قصه های فرهنگ بومی پرداخته شود. و در آخر ضمن گزینش و تحلیل قصه هایی از کتاب "قصه های مشدی گلین خانم" عناصر فانتاستیک آن بررسی و جلوه های فانتزی در این قصه ها واکاوی شود. بررسی قصه های عامیانه مشدی گلین خانم از منظر فانتزی نشان دهنده آن است که شخصیت های فانتاستیک این قصه ها در گروه شخصیت های فانتاستیک انسانی و انسان نما و شخصیت های فانتاستیک حیوانی و حیوان نما قابل تقسیم بندی است. و همچنین کنش های فانتاستیکی که از جانب شخصیت های قصه به وقوع می پیوندد در چندین گروه قابل تقسیم بندی است که در این میان کنش فانتاستیک غیر طبیعی از بسامد بیشتری نسبت به سایرین برخوردار است. اشیاء فانتاستیک از دیگر مولفه های مورد بررسی است که در این قصه ها اشیاء جادویی ای که به حضرت سلیمان نسبت داده شده است حضور پررنگ تری نسبت به سایر اشیاء دارد.